Ova objava deo je projekta pod nazivom “Graditelji, humanisti i vizionari “, koji je dobio finansijsku podršku Opštine Trstenik na Javnom konkursu za sufinansiranje projekata proizvodnje medijskih sadržaja u 2024. godini.
Svetolik Urošević, rođen 1. maja 1882. u Velikoj Drenovi, potekao je iz svešteničke porodice. Nakon osnovne škole i šest razreda gimnazije u Kruševcu, završio je Nižu školu Vojne akademije u Beogradu.
Karijeru je započeo u II pešadijskom puku „Knjaz Miloš“, ali je već 1906. godine bio među zaverenicima protiv kralja Petra I Karađorđevića. Zavera je otkrivena, a Urošević osuđen na smrt, ali je uspeo da pobegne u Austrougarsku. U Beču je završio Trgovačku školu.
Pred Prvi balkanski rat, Srbija ga je pomilovala, te se vratio i radio kao činovnik. U balkanskim ratovima komandovao je četom u VII pešadijskom puku i učestvovao u ključnim bitkama.
Tokom Prvog svetskog rata, Urošević je pokazao izuzetnu hrabrost. Učestvovao je u borbama na Adi Ciganliji, Kalemegdanu, Maljenu i povlačenju preko Albanije. Četiri puta ranjavan, bio je na čelu svoje čete u svim bitkama na Solunskom frontu i u Bizerti.
Nakon rata, sa činom rezervnog potpukovnika, radio je u Ministarstvu trgovine i industrije i Ministarstvu finansija do penzionisanja 1928. godine. Bio je aktivan u Udruženju rezervnih oficira i Udruženju branilaca Beograda.
Od 1930. do 1939. godine bio je predsednik Udruženja rezervnih oficira i Udruženja branilaca Beograda. U tom vremenu u Beogradu je podignut Ratnički dom koji je posle Drugog svetskog rata promenio ime u Dom Jugoslovenske narodne armije.
Ratničko i junačko delo Svetolika Uroševića krasi sledeće ordenje: oficirska Karađorđeva zvezda sa mačevima IV reda, Orden Belog orla sa mačevima, Orden Svetog Save, Orden Jugoslovenske krune, Orden „Išai Iftihar Tuniskog beja“, Srebrna i Zlatna medalja za hrabrost, Medalja kralja Petra I i sve ratne Spomenice. Nije se ženio. Umro je 1958. godine u Beogradu, gde je i sahranjen.